Jak mówi autor: "Góry Dzika to miejsce, w którym mieszkam. A książka jest o drodze w dziką stronę, o wielu ścieżkach tej drogi, jak rozgałęzione łańcuchy wzgórz, jak labirynt. I wszystko się w niej splata: Góry Dzika, dzik i dzikość."

W tej książce Łukasz Łuczaj pisze o swoich własnych relacjach z naturą. Jest to opowieść bardzo osobista, zapiski i rozmyślania tworzące, poza warstwą popularnonaukowych dociekań, pewną literacką wizję natury. Przeplatają się tutaj opisy własnych prób ucieczki od cywilizacji, historie prawdziwych i mniej prawdziwych osób, które szukały natury, opisy ostatnich najdzikszych plemion ludzi na ziemi oraz inne refleksje nad naturalnym życiem. Książka, w której nie brakuje ironii i żartu autora wobec siebie, swoich przyjaciół i całej ludzkości. Jedyna w swoim rodzaju monografia 'dzikości' - postmodernistyczny miks rozprawy naukowej, pamiętnika i zbioru krótkich historii.